yəhərqaş — xurcun: (Kürdəmir) yəhərin qaşına keçirilən ikigözlü balaca xurcun. – Yəhərqaş xurcuna əppəg də qoy, yolda acarux ◊ Yəhərqaş həvgə (Bərdə) – yəhərin qaşına keçirilən balaca xurcun. – Yəhərqaş həvgənin içinə zərif və qiymətli şeylər qoyallar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
Karabakh carpet — one of four major regional groups of carpets made in Azerbaijan named after the Karabakh region, which comprises present Nagorno Karabakh and adjacent lowland territories ( lowland Karabakh ).TypesAzerbaijan carpets are traditionally divided into … Wikipedia
Хурджун — Верблюды с хурджуном Хурджун (азерб. Xurcun; арм. Խուրջին; … Википедия
cəbə — I (Cəlilabad) gödəkboylu. – Deyüğ biz balacə adama cəbə II (Təbriz) xurcun. – Qüdrət cəbəni dalına alıp yola düzəldi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dərmə — (Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) 1. naxışlı (çul) (Şəmkir). – Varrılar atdarına dərmə çul vurallardı 2. birüzlü toxunmuş (cecim, xurcun) (Gədəbəy). – Ciyimin <anamın> sağlığında toxunuf o dərmə xurcunnan cejim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hor — I (Xanlar, Tovuz) tərkibində yağı az olan və ya yaxşı qaynadılmayan ayrandan əmələ gələn pis keyfiyyətli şor. – Şoru çürüdüllər, onun üzü hor oloy (Xanlar); – Ayranı yaxşı çürütmüyüfsən də:n, hor oldu; – A:z, ayranın özü:n yağı azıydı, ona görə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəkərdi — (Zəngilan) qab qacaq yığılıb daşınan iri xurcun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qom — (İmişli, Tərtər) qoşqu heyvanlarının belinə çulun altından qoyulan (içinə saman tökülüb tikilir) xurcun şəkilli örtük. – Atın belinə qom qo:ullar, so:ra da çul qo:ullar (Tərtər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şirazlamax — (Çənbərək, Gədəbəy) cecim, xürcun, çuval və sairənin kənarlarını rəngli iplə, xüsusi sıx tikişlə tikmək. – Əsli, xuncurun qıra:nı şirazda (Çənbərək); – Şirazdamaxnan yaman sazdı aran, ha! (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ter — I (Bərdə, Culfa, Gəncə, Hamamlı, Şərur) böyük xurcun. – Terin içinə ağır şeylər qoymaq olar. – Teri atın belinə aşır (Bərdə); – Xurcunu adam çiyninə salır, teri heyvanın belinə salıf içinə şey doldurullar (Hamamlı); – Teri sal ulağın üstünə,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
